JULIUS Caesar (C.)

C. JULIUS Caesar

Dictator perpetuus fil. L. Caesaris, ex Aurelia Cottae filia, originem ab Iulo Aeneae filio per Patrem, ab Anco vero Martio, quarto Romanorum Rege per aviam Marciam trahens, natus est die 12. Iulii, A. C. 654. Urb. Cond. 98. ante Christum Natum primus romanorum Imperator, vel secundum egregios quosdam Auctores, primi, Augusti nempe, anteceslor: Hic omnem Galliam, quae saltu Pyrenaeô, Alpibusque et monte Gebennâ, fluminibusque Rhodanô et Rhenô continetur, novem annis in provinciae formam redegit. Germanos, qui trans Rhenum incolunt, primus Romanorum ponte fabricatô aggreslus, maximis cladibus affecit. Aggreslus es et Brittannos, ignotos antea, superatisque pecunias et obsides imperavit. Deinde cum obtinere non potuislet, ut sui absentis in Consularibus comitiis ratio haberetur, arma in patriam convertit; nemineque repugnante Galliam Cisalpinam, Picenum, Umbriam, et Hetruriam occupavit, Pompeiumque Italiâ expulit. Post haec in Hispaniam progreslus, validissimas Pompeii copias, quae sub tribus legatis, Petreio, Afranio, et Varrone erant, superavit. Pompeium funestissimô in campis Pharsalicis praeliô vicit. Ptolemaeum in Aegypto subegit. In Africa devicit Scipionem et Iubam, in Hispania Pompeii liberos. Triumphavit quinquies, primum de Gallia, postea de Alexandtia, deinde de Ponto, de Africa et de Hispania. Liberalissimus fuit omnium, et quidem post hos triumphos. Eum scribere, et legere simul, dictare et audire solitum accepimus, inquit Plin l. 7. c. 25. Periit in Senatu a Bruto, Cassio, et reliquis coniuratis 23. vulneribus die 15. Martii, An. 709. Urb. Cond. aetat. 56. ante Christum Natum 43. Dictaturae perpetuae Annô 3. mense 4. die 6. Olymp. 184. confoslus; infinitis propemodum portentis mortem eius ante denuntiantibus, quorum bonam partem enumerant Virgilius et Ovidius: quorum primus Georg. l. 1. v. 465. haec habet:

Ille etiam exstincto miseratus Caesare Roman.

Cum caput obscurâ nitidum ferrugine texit.

Impiaque aeternam timueruns saecula noctem.

Tempore quamquam illô tellus quoque et aequora ponti,

Obscenique canes, importunaeque volucres

Signa dabant. Quoties Cyclopum effervere in agros.

Vidimus undantem raptis fornacibus Aetnam,

Flammarumque globos liquefactaque volvere saxa!

Armorum sonitum totô Germania caelô

Audiit: insolitis tremuerunt motibus Alpes,

Vox quoque per lucos vulgo exaudita silentes

Ingens, et simulacra modis pallentia miris

Visa sub obscurum noctis, pecudesque locutae,

Infandum! sistunt amnes, terraeque dehiscunt,

Et maestum illacrymat templis ebur, aeraque sudant.

Proluit insanô contorquens vortice silvas

Fluviorum Rex Eridanus, camposque per omnes

Cum stabulis armenta tulit nec tempore eôdem

Tristibus aut extis fibrae apparêre minaces,

Aut puteis manare cruor cessavit, et alte

Pernoctem ersonare, lupis ululantibus urbes,

Non alias caelo ceciderunt plura serenô

Fulgura, nec diri toties arsêre Cometae.

Ovid. Met. l. ultimô, v. 782.

Signa tamen luctûs dant haud incerta futuri.

Arma ferunt inter nigras crepitantia nubes,

Terribilesque tubas, auditaque cornua caelo

Praemonuisse nefas. Phoebi quoque tristis imago

Lurida sollicitis praebebat lumina terris.

Saepe faces visae mediis ardere sub astris:

Saepe inter nimbos guttae cecidêre cruentae.

Caerulus et vultum ferrugine Lucifer atrâ

Sparsus erat: sparsi Lunares Sanguine currus:

Tristia mille locus Stygius dedit omina bubo;

Mille locis lacrimavit ebur: cantusque feruntur

Auditt, sanctis et verba minacia lucis.

Victima nulla litat: magnosque instare tumultus

Fibra monet: caesumque caput reperitur in extis,

Inque foro, circumque domos, ac templa Deorum

Nocturnos ululâsse canes; umbrasque silentum

Erravisse ferunt: motamque tremoribus urbem.

Percussorum autem fere neque trienniô quisquam amplius supervixit, neque suâ morte desunctus est. Damnati omnes alius aliô casu perierunt, pars naufragiô, pars praeliô; nonnulli semet ipsos eôdem pugione, quô percusserant Caesarem, interemerunt. Sueton. in Iulio, c. ult. Id vero mortis genus, inexpectatum scil. optimum semper Caesar habuerat: et amicis quidem inter cenandum rogantibus, quaenam optima eslet mors, responderat, ἀπροσδόκψτος. Vitam eius et res gestas pete ex Tranquillo et Plutarcho. Quibus adde Dionem, Appianum, Diodorum, Florum, Orosium, Ammianum, etc. De scriptis eius alibi se Lloydius acturum pollicetur. Post eum Triumviri Rei publ. constituendae creati, Lepidus, Antonius, et Augustus: quibus inter se paulo post collisis Lepidus primum summotus, dein Antonius ad Actium victus est, sicque summa rerum ad superstitem Augustum translata, de quo supra.